Bij deze benadering hoop je dat AI vanzelf verdwijnt. Deze strategie lijkt onhaalbaar, omdat AI verweven zit in onze huidige technologie.
Veel scholen hebben deze optie als eerste benadering gekozen. Scholen blokkeren dan bijvoorbeeld ChatGPT op hun netwerk. Het blijkt dat leerlingen dit snel weten te omzeilen, waardoor dit een niet effectieve manier lijkt te zijn.
Hierbij gaat de school en de docent terug naar een traditionele manier van toetsing. Bijvoorbeeld door mondelinge of geschreven toetsen af te nemen. Soms is deze benadering goed, maar het zal op lange termijn niet houdbaar zijn.
In deze benadering staat de school het gebruik van kunstmatige intelligentie toe (of kan het zelfs verplichten). Voor de middellange termijn is deze benadering goed, maar heeft elke leerling wel de mogelijkheid om AI te gebruiken? Het gevaar bestaat dat er een kloof ontstaat tussen leerlingen die wel gebruik kunnen maken en leerlingen die niet gebruik kunnen maken van AI. Daarnaast is het niet duidelijk of de privacy van leerlingen gewaarborgd is.
De school en docent gaat bij deze benadering uit van de zwakheden van kunstmatige intelligentie. Er worden hierbij opdrachten bedacht, waarmee de leerling hun kritisch denkvermogen, inzichten en creativiteit kunnen toepassen. Op de lange termijn lijkt deze benadering onhoudbaar, omdat AI snel verbeterd.
De laatste benadering gaat over het opnieuw nadenken over toetsing. Waarom moeten leerlingen toetsen maken. Moeten de toetsen gegeven worden om het leren te bevorderen? Deze optie lijkt het beste voor de lange termijn.
Geen.
